Μας αρκεί μία ζωή με αισθήσεις θαμμένες και συναισθήματα αμίλητα, για να επιτρέψουμε Ανάσταση; Πού να κατοικήσει η ειρήνη, και πώς η αδερφοσ

Και πώς το κάνεις; Απολαμβάνοντας αυτό που είσαι και ζώντας την κάθε στιγμή στο παρόν; Με παρουσία και ευγνωμοσύνη σε ό,τι υπάρχει;

Κοιτώ τα δέντρα στον κήπο μου. Τον ακέραιο κέδρο... Τα σπασμένα κλαδιά της ελιάς μου πάνω στο άλιωτο χιόνι. Έχει μείνει η μισή.

Σε συνέχεια του άρθρου μου "Ή τώρα ή ποτέ", με αφορμή την ανάγκη μου για ακεραιότητα και εντιμότητα, θυμήθηκα καθόλου τυχαία αυτό το ποίημα.

Για να πάρεις αυτό που θέλεις, μάθε πρώτα τι θέλεις και πώς να το ζητάς.

Έχεις ποτέ σκεφτεί ότι μπορεί οι συγκρουόμενες ανάγκες σου, να σε ισορροπούν;

Είναι μια φράση που με συνδέει με τα γλυκά και την επιτυχία, αλλά προσθέτει και χιούμορ στις στιγμές της ζωής που δεν είναι εύκολες, όπως...

...καθένας είναι ένας εν δυνάμει χορευτής ο οποίος φέρει μέσα του τον ρυθμό, τη μαγεία και το τελετουργικό για την εκδήλωση της ψυχής του.

Δοκιμάζοντας εδώ και καιρό να ξεκουραστώ, σε αυτό το "πλατύσκαλο" της ζωής που λέγεται "Αποδοχή", μου φάνηκε πως συντονίστηκαν μέσα μου...

Όλα ξεκίνησαν από την αναζήτηση ενός ποιήματος στο διαδίκτυο για την παγκόσμια ημέρα ποίησης, και μια σημαντική εκδήλωση με στόχο την...

Στο πρώτο μου βιβλίο έδωσα τον τίτλο "Ακούγοντας τη φωνή..." Εννοούσα εκείνη την άλλη, εσωτερική μου φωνή, που μίλαγε κι έγραφα ή ζωγράφιζα.