Ζωγραφική

I'M AN ORIGINAL CATCHPHRASE

Ζωγραφίζω όταν αυτά που είναι να πω δεν χωράνε σε λέξεις. Οδηγοί μου εδώ είναι τα χρώματα.  Όταν αρχίζουν να συνομιλούν, τα ακούω και με πηγαίνουν εκεί, όπου χρειάζεται να πάω. Αυτό συμβαίνει επειδή για μένα η ωραιότητα συνυφαίνεται με την Θεότητα.

Τα χρώματα είναι ουσιαστικά ενέργεια και εργαλείο αυτογνωσίας. Η γλώσσα και οι δονήσεις τους  μπορούν να προσεγγιστούν. Έχουν νόημα γιατί προσφέρουν γνώσεις σχετικά με τους τομείς της ζωής μας, και αυξάνουν τις δυνατότητές μας για μια πιο πλούσια και χαρούμενη ζωή.

ΕΝ ΑΡΧΗ ΗΝ...

...το χρώμα, ακόμα και όταν υπάρχει στη σύλληψή μου μία εικόνα. Αρχίζω με τα χρώματα επειδή με ισορροπούν και τα σέβομαι. Συντονίζομαι μαζί τους. Με καλούν να τα διαλέξω και να τα συνθέσω, ενώ μου μεταφέρουν πληροφορίες. Όταν κινούμαι μαζί τους, υπακούω σε «κάτι» που μου λέει να κοιτάξω καλύτερα.

Σαν από μια νέα συνειδητότητα, ζητούν την προσοχή μου...

ΣΤΟ ΤΕΛΕΙΩΜΑ

Να ανακαλύψω μέσα στις σκιές τους το φως, να δω τα μηνύματα που έχουν για μένα ή για εκείνον στον οποίο το έργο απευθύνεται. Και όταν τα δω, το έργο έχει τελειώσει. Γιατί αναγνωρίζω άμεσα τη «θεραπευτική» του επίδραση και σταματώ. Ούτε καμία  προσπάθεια για τελειότητα ή μίμηση της φύσης. Τι να την χρειάζεται άλλωστε αυτήν κάτι που έχει ήδη "τελειώσει";

ΚΡΙΤΙΚΗ

Η καλύτερη κριτική που θυμάμαι είναι από ένα παιδί δημοτικού σε μια ατομική μου έκθεση στην Κάρυστο που έγραψε στο βιβλίο των εντυπώσεων: «Η έκθεση της καρδιάς». Είμαι ευγνώμων γιατί με εκφράζει αρκετά, όπως και η κριτική της κ. Βασιλικής Βαγενά, ιστορικού Τέχνης, την οποία παραθέτω εδώ:

Στους δασκάλους μου της Vacalo Art and Design που μου έμαθαν πολλά. Μα και στον πρώτο μου δάσκαλο το Σπύρο Τσιούνη ή Σπήλιο. Που με βούτηξε στα χρώματα, με άφησε ελεύθερη σαν παιδί, εκτιμούσε πολύ ό,τι δημιουργούσα, και ενθάρρυνε την παρουσία της ποίησης στη ζωγραφική μου!