Κηρύξαμε στη ζωή μας λιποταξία.
Πολύ πριν το κάνει ο ιός.
Αυτός, λες και ήρθε να στέψει εκείνη βασίλισσα.
Εμείς, οι υπήκοοι, τώρα θυμώνουμε;
Την προτιμήσαμε από την αφοσίωση ουκ ολίγες φορές.
Και εκείνη έκανε τη δουλειά της.
Μας ξέχασε... Μαζί με τιμή και με όνειρα.
Τούτη είναι τώρα ο καθρέφτης μας.
Λιποτακτήσαμε από το ίδιο μας το κορμί.
Το είπαμε σώμα με ανάγκες, και όχι ψυχή.
Μαζέψαμε την καρδιά σαν το σίδερο σε μία γωνία.
Ούτε ατσάλι δεν έγινε... Κείνο θέλει φωτιά και νερό
και εμείς τ' αποφύγαμε γιατί λέμε "πονέσαμε".
Τι μου λες για αγκαλιές και φιλιά; Τα είχαμε πριν
μα δεν έφτασαν. Ούτε κήπο δεν έφτιαξαν...
Έναν τόπο ειρήνης για άδολη αγάπη.
(Από τα ποιήματά μου της συλλογής "Εγώ και Εσύ")
......................................................................................................