Γυρνώντας σπίτι μετά από τη γιορτή της σύνδεσης στο Πέτρινο Θέατρο στο Καλέτζι, ένιωθα γλύκα σ' όλο μου το σώμα. Σα να 'μουν σε χουζούρι. Η ενέργεια υπέροχη - σαν τους ανθρώπους που ήρθανε. Φτωχά τα λόγια μου για όλα όσα μοιράστηκαν όταν τελείωσε αυτή η συνεδρία στη Φύση.
Μακάρι να είχα μια κορδέλα που έγραφε τα λόγια τους, να την κρεμάσω στα μαλλιά μου. Να την απλώσω στον αέρα, να συνδεθούνε κι άλλοι! Τι μου ήρθε τώρα! Σύνδεση και ελευθερία οι λέξεις που ακούστηκαν πολύ, κι η αγκαλιά η τεράστια που ένιωσα, έγινε ένα με τα δέντρα! Μία γιορτή.
Μαγεία
Έκαναν τόσα χιλιόμετρα οι περισσότεροι για να 'ναι εκεί κι οι πιο πολλοί για πρώτη τους φορά δοκίμαζαν τέτοιες πρακτικές - ερχόντουσαν σε κάτι άγνωστο. Δυόμιση ώρες ο δρόμος που έκαναν, για μιάμιση ώρα "μαζί"! Πώς να μην είμαι ευγνώμων για τη θέληση και την εμπσιτοσύνη τους στο κάλεσμά μου; Γιατί συντονίστηκαν! Ευγνωμοσύνη αισθάνομαι για όλους όσους βρέθηκαν εκεί... Μα και γι αυτούς που θέλανε ή δήλωσαν χωρίς να 'ρθούνε. Με έναν τρόπο συντελέσανε στη συνεδρία - ήταν η μαγιά για το κάλεσμά μου - η μαγιά για τη μαγεία που ζήσαμε. Ευχαριστώ και τα παιδιά που σκούπισαν το θέατρο από τα πλατανόφυλλα, τον άνεμο που κόπασε μόλις αρχίσαμε την πρώτη πρακτική, το τραγούδι το δυνατό που έρχονταν από κάπου στο λόγγο και σώπασε κι αυτό στην ώρα του, και τα πλατάνια που μας δέχτηκαν και μας αγκάλιασαν απ' την αρχή, σα γιορτή!
Κι η ταραχή μου ήταν εκεί απ' την αρχή, σαν μια λαχτάρα μου κρυφή, να πάρουν όλοι το καλύτερο γιατί το άξιζαν. Και ξέρω ότι ακόμα παίρνουν, γιατί έτσι γίνεται στις συνεδρίες αυτές. Όλα αρχίζουνε και συνεχίζουν...
Η εργασία ήταν βαθιά. Τίποτα δεν τελείωσε!
Λίγα ήταν τα λόγια για τη βάση μας, πολλή η πρακτική για τη στάση και κίνησή μας. Η μία πρακτική ήταν της 7χορδης σπείρας που γιόρταζε, για σώμα και πνεύμα μαζί, η άλλη ήταν του Chakradance για σύνδεση με τον ασυνείδητο κόσμο μας. Προτίμησα πράξη, την κίνηση που αλλάζει κάτι πιο πολύ, και επιβεβαιώνει όσα σκεφτόμαστε ή όσα θα θέλαμε. Τα κάνει υπαρκτά. Εδώ θα δεις τη μαρτυρία του Γιώργου Μ. που ήτανε μαζί μας.
Πήραν τα σώματα ό,τι χρειάζονταν. Στο τέλος θα δεις κι άλλη μαρτυρία με στιγμιότυπα. Καταπληκτικό το πώς η 1η πρακτική ανέδειξε τα θέματα που υπήρχαν για άνοιγμα και σύνδεση, και η 2η τη λύση τους και την απελευθέρωση. Η ενέργεια που κινήθηκε θ' αλλάζει μέσα τους μορφές, θα ξεδιπλώνεται με το ρυθμό που επιτρέπει ο καθένας και στο βαθμό που το χρειάζεται. Αυτό θα γίνεται σιωπηλά τις πιο πολλές φορές, αθόρυβα αλλά δυναμικά, σαν την παρουσία των δέντρων. Όταν ο άνεμος φυσά, τότε ακούγονται. Και όταν τα πουλιά πετούν στα κλαδιά, παίρνουν το βλέμμα ψηλότερα, μέσα στην ύπαρξή τους.
Όπως κι αν έχει, η εργασία γίνεται και προχωρά.
Μείνετε ήσυχοι αγαπημένοι μου, με όλα τα δώρα αγκαλιά!
Τιμώ και χαίρομαι την παρουσία σας,
Ευαγγελία
Υστερόγραφο γι αυτούς που δώσαν εκεί παρουσία...
Τώρα που ακόμα αισθάνομαι το θαύμα της, ζητώ από σας 3 πράγματα:
Θα θυμηθείτε να παρατηρείτε καταγράφοντας τις αλλαγές που μπορείτε, σε σώμα, σε σκέψη και κίνηση, στο περιβάλλον, σε αυτά που ακούτε και που μιλάτε;
Και να μιλάτε για τις ωραίες εμπειρίες σας; Για να γνωρίζουν οι άνθρωποι πως έχουνε επιλογές... ευκαιρίες να ζούνε σύνδεση και ελευθερία, σ' όποια συνθήκη ζωής κι αν βρεθούν.
Θα μου γράφατε πώς ήταν για σας κάθε πρακτική που βιώσατε και πώς είστε τώρα; Θα βοηθούσατε στη συνέχεια της εργασίας μου, και στη δική σας ζωής τη συνέχεια, πιο αγαπημένα!
Ευχαριστώ για το "μαζί"!
Μαρτυρία από Βασιλική Σ.
*Προωθήστε ελεύθερα!