Μάτια σαν κάρβουνα, καίνε το διάσελο
βλέποντας μόνο εκείνο που θέλουν.
Δεν έκαναν πρόβα ποτέ τη χαρά
και δεν μπορούνε να την φορέσουν.
Κίνηση έκανες, τώρα διαλέγοντας·
άφησες βλέμματα που θα σε τρώγαν.
Το κύμα ταξίδεψε μες τη στεριά
κι έγινε όαση να ξεδιψάσεις.
Υ.Σ.
Αφιερωμένο σε μία μαθήτριά μου...
ξέρει εκείνη ποια είναι.💙