Μπορεί ακόμα να έρχεται μέσα στου τζίτζικα τη φασαρία
σε ένα ποτήρι νερό που τελειώνει τη δίψα
στη μικρούλα ελιά την κατάφορτη μέσα σε γλάστρα
στα γυμνά σου τα πόδια κάτω απ' τον ήλιο,
και στη σιωπή που σκιάζεται από του κόσμου το "τίποτα"
που δεν θα το άλλαζες όμως με τίποτα.
Αγάλιασε... Κι όταν σωπάσει ο τζίτζικας, πάλι θα έρχεται
σε ένα Χειμώνα πλασμένο από έρημα φύλλα.