Ποίημα από το Παιδί μου

Ποιος άφησε τον πόνο μισό για να τον πιάσεις εσύ;

Ποιος έσκισε την πέτρα στα δύο και δεν είπες τίποτα;

Την πρώτη τη νύχτα ποιος πέρασε σύνορα και δεν τον είδες;

Αυτά, κι άλλα τόσα θα είχα να πω,

αν δε φοβόσουν του φόβου την κρίση.

Κανένα συναίσθημα δεν έκανε τόσο κακό όσο ο φόβος.

Κανένα καλύτερο, γι αυτόν γιατρικό, από την τόλμη.

Βγάλε το πάπλωμα μητέρα! Φτιάξε καντήλι· να βλέπουμε φως.