Όταν σιγοκλείνεις

Τα φεγγάρια στερέψανε μέσα στους κύκλους

δε χύνουν πια δάκρυα οι πόνοι τα βράδια,

γίνονται σπείρες αλλόκοτες ξεπερασμένες·

σαν όνειρα χάνονται στα μαξιλάρια.

Νύχτα η μέρα, και τ' άστρο που έπεσε

σινιάλο ενός άλλου καιρού που είχες πίστη·

η ομορφιά της καρδιάς σα λουλούδι που άνοιξε

ώρα ακατάλληλη που δεν είχες ζήσει.