Το Πέτο της Θλίψης

Η θλίψη σου κάθισε διάφανη πάνω στο πέτο

δε θέλει να φύγει άμα δεν την προσέξεις.

Τα απρόρουχα δεν έβαψε μαύρα αλλά κόκκινα,

το δάκρυ που ζήτησε είναι τραγούδι για χόρταση.

Το μελάνι μου γράφει σε ένα χαρτί μαρτυρία:

Ο φόβος, σκυλί που αλυχτάει θρασύδειλα

στη θέα της θλίψης σου, ούτε καν γαυγίζει,

βάζει την ουρά του στα σκέλια και χάνεται.

Δειλός κι αδιόρθωτος - βάνει παράστημα

όταν τον παίρνει, όταν δεν είσαι παρούσα.

Ευαγγελία Σερέτη

(Στη συλλογή "Παρουσία" - το συγκεκριμένο ποίημα είναι απαύγασμα μιας θεραπευτικής συνεδρίας.)